Ik wil een ijsje van appelsap! Mijn zusje liever van yoghurtdrink. Natuurlijk zou dat op de ‘ouderwetse’ manier kunnen; in een vormpje in de vriezer. Wij hebben nu alleen een veel toffer product: de Zoku Quick Pop™ Maker. Dit is eigenlijk een groot blok, een soort broodrooster, wat mama in de vriezer heeft gezet. Er zitten bij ons twee gleuven in, maar Zoku heeft ook uitvoeringen met drie of met één ijsvorm. We zetten het steenkoude Zoku blok op tafel en steken (zoals de gebruiksaanwijzing zegt) eerst de twee stokjes in de ijsvorm. Ik schenk dan langzaam appelsap in en ga zitten wachten… Langzaam, maar binnen tien minuten, zie ik de sap bevriezen. Nu weten we echt zeker dat mijn ijsje van gezonde sap is gemaakt. Volgende keer ga ik proberen een ijsje te maken met verse vruchtjes er in. Of, nog veel gaver met gekleurde strepen. Dat vergt nog wel wat oefening. Oh ja, mama probeerde een ijsje met prosecco voor zichzelf te maken. En dat is ook gelukt. 

Onze groene Zoku Quick Pop ijsmaker kan tweemaal achter elkaar een ijsje maken en daarna moet het weer voor 24 uur in de vriezer. Echt gaaf. En lekker! Te bestellen bij www.fonq.nl. 

Als kleine keukenprinses help ik mama graag met koken en bakken. Ik maakte al eerder met een Let’s Cook product zalige ijsjes (lees hier). En nu… maak ik chocobeertjes. De spellenbedenkers van Goliath presenteerde vorig jaar al vijf kleurrijke apparaten van Let’s Cook, waarmee kinderen heerlijk eten kunnen maken en dit najaar komen daar drie nieuwe apparaten bij. Voor de lekkerste ijsjes, smoothies en chocobeertjes.

Aan de slag

De Let’s Cook-lijn is speels, en veilig speelgoed. Ik maak er zelf eten en drinken mee, maar alle kleurrijke apparaten op batterijen hebben kinderhandjes-vriendelijke bescherming. Mama laat mij dus met een gerust hart de Let’s Cook Choco Bear Marshmallow Maker uittesten. Ik ben namelijk gek op chocolade en marshmallows… dus hoe fijn is deze combi. Aan de slag met vloeibare chocolade waar ik de berenmal mee in kwast. Dan pak ik vloeibare marshmallow en spuit dit voorzichtig in de beertjes. Nu is het een kwestie van hard laten worden… en proeven! Zalig! Chocobeertjes met marshmallowvulling. Oh ja, daarna ook nog afwassen, zoals dat hoort in de keuken. De apparaten zijn trouwens zo schoon.

Natuurlijk ben ik nu heel benieuwd naar de andere twee nieuwe producten: Let’s Cook Ice Cream Maker en Let’s Cook Smoothie Maker Hand Operated waarmee je dus gezonde smoothies kunt maken en zelf ijsco’s in een roterende trommel fabriceert. 

Na het zien van de ‘official book trailer’ van Pax by Sara Pennypacker zijn we direct geïntegreerd door Pax. Wat een mooi filmpje, prachtige muziek én daarnaast vinden wij de cover van het boek gaaf. Ingetogen, maar verleidelijk. Okay, toegegeven wij hebben een zwak voor vosjes.
Vos in de oorlog
Het verhaal over de jongen Peter met zijn vos Pax is aangrijpend. Pax is volgens ons een boek voor kinderen vanaf een jaar of 11, maar zeker ook indrukwekkend om als volwassenen te lezen. Vandaar dat deze review over Pax eigenlijk is geschreven vanuit de ogen van een volwassen persoon. Wat Pax voor ons zo bijzonder maakt? Ten eerste de relatie tussen een mens en een vos. De vriendschap. Ten tweede de oorlog waarin het kind terecht raakt. Dát grijpt aan. Want een kind in oorlogsgebied, dat hoort niet. Peter – maar ook Pax – horen daar niet thuis. En dan… de jongen moet afscheid nemen van zijn trouwe vriend omdat zijn vader als soldaat zijn land moet verdedigen. Peter heeft eigenlijk geen idee dat hij zijn vos Pax gaat achterlaten in het bos, langs de grote weg. Maar de vader van Peter zegt dat de jongen het speelgoed mannetje weg moet gooien – een spelletje wat het tweetal vaak doet – en Pax gaat het halen. Dan stapt vader in en laat Peter noodgedwongen instappen, Pax achterlatend. Op weg naar opa waar Peter vanaf zijn twaalfde moet gaan wonen.
Trouwe vriend
Het is hartverscheurend om te lezen. Halverwege het boek moeten we na ieder hoofdstuk even bijkomen. Het mooie is ook dat er per hoofdstuk wordt afgewisseld; de ene keer lees je vanuit Peter het verhaal en de andere keer lees je het verhaal van Pax. Peter gaat namelijk op zoek naar Pax, hij kan niet zonder zijn trouwe vriend. Andersom komt Pax wel bij twee vossenvrienden terecht (prachtig om te lezen hoe een vos denkt!) maar het gemis van Peter knaagt aan hem. Ze gaan elkaar zoeken, ieder op z’n eigen manier. Gelukkig vinden ze elkaar… maar is de band sterk genoeg om te herstellen?
Gaaf voor Kinderen vindt Pax van Sara Pennypacker (uitgeverij Aerial Media Company) dit een absolute must read!

Yes, niets zo lekker en gezellig als er met je kindje(s) op uit te gaan, op je fiets. Ik vond het altijd zo’n knus momentje! De eerste tijd natuurlijk voorop en samen liedjes zingen. Kleine kindjes worden groter en verhuizen naar achterop. Ook heel leuk! Heerlijk, in de buitenlucht samen op pad. Liefst zo veilig mogelijk natuurlijk. Goed nieuws voor fietsliefhebbers: de fietszitjes van het Noorse merk Hamax, door de Consumentenbond beoordeeld als meest veilig en meest comfortabel, zijn nu in Nederland verkrijgbaar. 
Veilig en comfortabel
Met veiligheid als hoogste prioriteit ontwikkelde het Noorse Hamax fietszitjes, zowel voor voorop als achterop. Grondige tests verzekeren dat de zitjes generaties lang mee gaan en goed blijven functioneren. Ook de Consumentenbond heeft de fietszitjes van Hamax – en vele andere merken – getest op veiligheid, comfort, samenstelling en levensduur. Het resultaat: de zitjes Observer (voorop) en Caress (achterop) kwamen als beste uit de test. Zo is de Observer het meest comfortabele fietsstoeltje voorop, en is diefstal praktisch onmogelijk door het gedegen beugelslot (wel zo handig in de stad). De Caress werd als erg veilig bestempeld door vooral de reflectoren (zichtbaarheid in het verkeer), maar ook als erg comfortabel. Zo kun je de rugleuning in ligstand zetten, zodat je kindje lekker (en veilig) achterop de fiets kan slapen.

Het zal je gebeuren… je krijgt een stapel ansichtkaarten… van je krijtjes! Iedere kleur is afzonderlijk op stap gegaan en stuurt jou een kaart met een boodschap. Lachen. Maar de krijtjes van Teun zijn vooral boos of teleurgesteld. Omdat ze niet of nauwelijks worden gebruikt, of juist omdat ze helemaal zijn versleten.
Kaartjes ontvangen
Op iedere pagina van ‘De groeten van de krijtjes’ (Uitgeverij De Fontein) kun je de achterkant van een ansichtkaart lezen en zie je welk krijtje de kaart heeft geschreven. Het wijnrode rijtje bijvoorbeeld stuurt zijn kaart aan ‘Teun, Teuns slaapkamer, de trap op links, dit huis’. Het wijnrode krijtje voelt zich verloren en schrijft op zijn kaartje aan Teun dat hij maar één keer is gebruikt, kwijt is geraakt en ook nog eens in tweeën is gebroken. Het krijtje wil weten of Teun hem komt halen. Een ander ongelukkig krijtje is de erwtengroene, en het neonrode krijtje. En wat te denken van kastanjebruin. Dat krijtje is zelfs opgegeten door de hond en weer uitgekotst. Toch vraagt het krijtje of hij alsjeblieft opgehaald kan worden. Teun heeft een stapel kaartjes ontvangen van zijn verloren krijtjes en voelt zich na het lezen van alle zielige kaarten verdrietig en gaat ze ophalen. Maar, ze passen niet meer in de kleurdoos. Hoe Teun dat op gaat lossen kun je zelf gaan lezen en vooral bekijken in ‘De groeten van de krijtjes’ van Oliver Jeffers en Drew Daywalt. Zij maakten ook ‘De krijtjes staken!’ het eerste prentenboek over de krijtjes van Teun, en dat werd bekroond met een Zilveren Griffel.

Hoe is het mogelijk dat dit kleine, blauwe monstertje mijn gedachten kan lezen. Echt eng… Ik druk op de neus van Magic Jinn en met een heel grappige stem vraagt hij of ik kom spelen. Ik lig nu al in een deuk. Die stem is hilarisch. Mijn blauwe vriendje legt uit hoe het werkt: neem in een dier in gedachte… Je kan antwoord geven met ja, nee, weet ik niet of hangt ervan af. Ik ga voor iets simpels: een hond. Magic Jinn vraagt weer met zijn grappige stem ‘heeft het veren?’ en ‘Is het groter dan een magnetron?’. Soms zegt hij opeens ‘dat dacht ik ook’. Daar krijg ik de slappe lach van, want hoe weet hij dat… Na een stuk of zeven vragen, denkt Jinn mijn gedachten al te hebben gelezen. “Denk je aan een… hond?” On-ge-lo-fe-lijk! Hoe weet Magic Jinn dat?

Moeilijke dieren

In het persbericht staat: “Magic Jinn kent vele dieren, maar misschien lukt het jou een dier te bedenken dat hij niet kent? Heb je zelf nog niet genoeg ideeën, dan zit bij dit nieuwe gadget een flyer om je te helpen. In boeken en op internet vind je nog veel meer voorbeelden. Daag Magic Jinn steeds weer opnieuw uit en blijf het beestje verrassen.” Ik ga dus voor hele moeilijke dieren, van een T-Rex tot mier en van een koolmees tot een olifant. Het komt een paar keer voor dat Magic Jinn op het verkeerde been is gezet, maar toch in de richting denkt van het dier wat ik in gedachte heb. Na een herkansing, raadt hij het vaak wel. Jinn maakt ook een keer een grapje en zegt ‘denk je aan een roze olifant… grapje’. Ik lig in een deuk van het lachen. Echt gaaf zo’n magische gadget! Het filmpje op Youtube laat kort zien hoe Magic Jinn werkt.

De redactie van Gaaf voor Kinderen ontvangt regelmatig testpakketten. De kleurrijke doos met grote strik valt op. Mees (9) en Pien (6) kunnen niet wachten om het te openen. Rats, het pakpapier er af… er zitten maar liefst twee dozen van Crayola in: ‘Picture Perfect’ en ‘Marker Maker’. Ik ben blij, want ik ken beide producten van het jureerwerk voor de nominaties voor Speelgoed van het Jaar 2015. Ik houd zelf van creatieve producten, dus het is gaaf dat ik nu samen met mijn kinderen aan de slag kan.

Wat een grappig figuurtje is Kobe. De hoofdpersoon in mijn nieuwe boek: Kobe maakt een museum. Kobe lijkt voor mij op een houtstronk met armen en beentjes. Hij (of is het een zij?) heeft altijd een mandje bij zich, om gevonden spullen in mee te nemen. En Kobe vindt nogal eens wat. Zeker op dinsdag, want dan is het zoektochtdag. Alle gevonden spullen neemt het boomstronkje dan mee naar huis. Zo krijgt hij een enorme verzameling. Zoveel dat hij samen met zijn oma bedenkt om zelf een museum te maken.

Recyclen

Kobe start zijn eigen museum! De opening is op zaterdag en de mensen staan in de rij om zijn collectie te bewonderen. Kobe geniet, tot hij woensdag in zijn bed bedenkt dat hij helemaal niet zelf een museum wil hebben. Hij vindt het niet leuk om voor zijn eigen wc in de rij te moeten én hij mist zijn zoektochtdag op dinsdag. Dus, hij sluit zijn museum! Alle bijzondere dingen fotografeert Kobe, hij brengt speciale stukken naar een antiekhandelaar of vlooienmarkt. Alles wat rijp is voor de vuilnisbak levert hij af bij de juiste afvalbak. Inderdaad, om te recyclen. Zo kan Kobe de volgende dagen weer op zoektocht. Wie weet maakt hij ooit wel weer een nieuw museum?!  

Uitgeverij De Vier Windstreken

Scheten en boeren… ik moet er zó om lachen!

Al mijn vriendjes trouwens ook. Nu ik het gave spel Poepie Knor in huis heb, komen ze nog vaker bij mij spelen. Lekker aan tafel, varken op het spelbord in het midden, en op de knop drukken. Oh ja, eerst nog de gekleurde modderbadjes verdelen. Dan, draaien aan het grote varken in het midden en wachten tot hij stil staat. Knor knor knor..Knort het grote varken en wijst hij naar jouw kleurvak (de kleur van je modderbad), dan mag je een nieuwe speelkaart pakken.

Laat hij een scheet, knijp zo snel mogelijk je neus dicht en lever een kaart in. Kijk dus uit dat hij geen scheetje laat als jij aan de beurt bent, want dan zakt je varkentje verder het bad in! Toetert het varken, druk dan zo snel mogelijk op de rug van het grote varken en breng jezelf een stap dichter bij de overwinning.

Hilarisch!